Επιδαύριες παραστασεις 23, περιοδεία!
4-5/8 Οιδίπους επί Κολωνώ, του Σοφοκλή, σκ. Γιώργος Σκεύας
Δελτίο Τύπου: «Αγγελικό και μαύρο, φως,/ γέλιο των κυμάτων στις δημοσιές του πόντου,/ δακρυσμένο γέλιο,/ σε βλέπει ο γέροντας ικέτης/ πηγαίνοντας να δρασκελίσει τις αόρατες πλάκες/ καθρεφτισμένο στο αίμα του/ που γέννησε τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη». Το «αγγελικό και μαύρο φως», που «βλέπει» ο τυφλός Οιδίποδας, ο «γέροντας ικέτης», όπως γράφει στην «Κίχλη» ο Σεφέρης, είναι η συντριβή και η δικαίωσή του μαζί, το μετέωρο πέρασμά του στον άλλο τόπο, τις αόρατες πλάκες του άλσους των Ευμενίδων, που θα τον υποδεχτούν και θα τον καταπιούν. Η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο τη διφορούμενη εκκρεμότητα του τέλους ενός ήρωα σημαδεμένου από τη μοίρα. Πώς μπορεί να μεταφραστεί σκηνικά αυτή η ταλάντευση ανάμεσα στο δίκαιο και το άδικο, ανάμεσα στην αποδοχή της μοίρας και την άρνησή της; Ο λόγος του Σοφοκλή, ο λόγος στα χείλη των ηρώων του, του Οιδίποδα, της Αντιγόνης, της Ισμήνης, του Πολυνείκη, του Κρέοντα, δεν επιδέχεται κανέναν οριστικό διαχωρισμό του καλού απ’ το κακό, του ιερού απ’ το βλάσφημο. Αυτός ο λόγος, μέσα από τη μουσική των σωμάτων, γίνεται ένας τόπος αιώνιος, ο αιώνιος χρησμός. Αυτόν τον λόγο και τη βαθιά ποιητική, χρησμική του δύναμη, ζητά να απελευθερώσει η παράσταση του Γιώργου Σκεύα.
Παίζουν (αλφαβητικά) Αλ. Αϊδίνη, Δ. Καταλειφός, Μ. Μουμούρης, Αγγ. Παπαθεμελή, Χρ. Σαπουντζής, Χρ. Χατζηπαναγιώτης
28-29/7 Βατράχια, του Αριστοφάνη, σκην. Έφη Μπίρμπα
Δελτίο Τύπου: Συνοδευτικά με τον τίτλο υπάρχει η φραση μια κωμωδία με DNA τραγωδίας. Η Αθήνα διανύει μια βαθιά πολιτική και πνευματική κρίση, κρίση θεσμών και αξιών. Στην άνυδρη και δυσοίωνη πραγματικότητα της πόλης, ο Διόνυσος, πατέρας κι εμπνευστής του θεάτρου, ξεκινά το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τον σπόρο της αναγέννησης, την ποίηση, ώστε να σώσει τον κόσμο που καταρρέει. Με συνοδοιπόρους τον Ξανθία και τον θόρυβο των βατράχων, μέσα από αλλεπάλληλες κωμικές και παράδοξες συναντήσεις φτάνει στον Άδη για να αναστήσει τον Ποιητή. Εκείνον που μπορεί ν’ αναμετρηθεί με την επερχόμενη καταστροφή.
Από τις ρωγμές της ατόφιας κωμικότητας του έργου εκφύονται αδυναμίες ζώντων και τεθνεώτων και ανακινούνται τα δύσοσμα νερά της πραγματικότητας. Με όραμα τη μεγάλη ιδέα της σωτηρίας του κόσμου, η κάθοδος του Διονύσου στον Άδη γίνεται ταυτόχρονα κατάβαση στον ίδιο τον μηχανισμό του θεάτρου. Παίζουν (αλφαβητικά) Μ. Θεοφάνους, Αλ. Καζάζου, Έκ. Λιάτσος, Μ. Μηνά, Ν. Μπούκλη, Η. Νικολούζου, Αργ. Ξάφης, Κ. Σαλής, Μ. Σαράντης, Ά. Σερβετάλης.
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Ανοιχτό Θέατρο Συκεών "Μάνος Κατράκης" - Θεσσαλονίκη Τετ, 19/7 21:30
Ανοιχτό Θέατρο Συκεών "Μάνος Κατράκης" - Θεσσαλονίκη Πεμ, 20/7 21:30
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου - Επίδαυρος, Αργολίδα Παρ, 28/7 21:00
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου - Επίδαυρος, Αργολίδα Σαβ, 29/7 21:00
Θέατρο Δελφών "Φρύνιχος" - Δελφοί, Φωκίδα Κυρ, 20/8 21:00
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων - Καβάλα Παρ, 25/8 21:00
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων - Καβάλα Σαβ, 26/8 21:00
Υπαίθριο θέατρο ΕΗΜ - Φρόντζου - Γιάννενα, Ιωάννινα Κυρ, 27/8 21:00
Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης - Κοζάνη Δευ, 28/8 21:00
7-8/7 Ιππόλυτος, Ευριπίδη Εθνικό θέατρο σκ. Κατερινα Ευαγγελάτου
Δελτίο Τύπου: Η Kατερίνα Ευαγγελάτου, διακεκριμένη σκηνοθέτις και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ, επανέρχεται στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο μετά την Άλκηστη (2017) που δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση.
Η Αφροδίτη στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων. Μια σκηνοθεσία που βουτάει στο άγριο σύμπαν του έργου του Ευριπίδη βλέποντάς το σαν έναν σύγχρονο εφιάλτη μέσα σε ένα ποιητικό σκηνικό, όπου τα πρόσωπα παλεύουν με τις αδυναμίες τους και ο έρωτας είναι τόσο παράφορος που δεν μπορεί παρά να είναι μοιραίος. Ένας δυνατός θίασος 24 ηθοποιών και τεσσάρων μουσικών θα βρίσκεται συνεχώς επί σκηνής. Η παράσταση περιέχει γυμνό και προτείνεται σε θεατές από 15 ετών και άνω.Παίζουν (αλφαβητικά) Δ. Αδαμαντίδης Υπηρέτης, Κ. Καρβούνη Φαίδρα, Δ. Παπανικολάου Εξάγγελος, Μ. Σκουλά Τροφός, Έλ. Τοπαλίδου Αφροδίτη/Άρτεμις, Γ. Τσορτέκης Θησέας, Ορ. Χαλκιάς Ιππόλυτος.
«Τρωάδες» του Ευριπίδη ΚΘΒΕ Σκηνοθεσία: Χρήστος Σουγάρης
Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης, βραβευμένος από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών με το βραβείο «Νέου θεατρικού δημιουργού» για το 2018, υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού του ΚΘΒΕ, μας παρουσιάζει φέτος μια ρηξικέλευθη ανάγνωση του αριστουργηματικού έργου του Ευριπίδη. Τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο διεθνώς καταξιωμένος σολίστ και συνθέτης Στέφανος Κορκολής, ο οποίος θα παίζει πιάνο επί σκηνής κατά τη διάρκεια των παραστάσεων που θα δοθούν στη Θεσσαλονίκη και στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Στον ρόλο της Εκάβης η Ρούλα Πατεράκη.
Σε αναμονή της αναχώρησής τους για την Ελλάδα, οι αιχμάλωτες γυναίκες της Τροίας θρηνούν για την άλωση της πόλης. Μαζί τους η Εκάβη, που περιμένει την ανακοίνωση για τη δική της μοίρα αλλά έρχεται αντιμέτωπη με απανωτές συμφορές: η Πολυξένη σκοτώνεται στον τάφο του Αχιλλέα και η Ανδρομάχη μαθαίνει την απόφαση των Αχαιών να θανατώσουν τον μικρό της γιο, τον Αστυάνακτα. Την ίδια ώρα, η Κασσάνδρα προμηνύει τις καταστροφές που θα βρουν τους Έλληνες στον δρόμο της επιστροφής.
Οι Τρωάδες, η μόνη σωζόμενη τραγωδία της ευριπίδειας τριλογίας για τον Τρωικό Πόλεμο, διδάχτηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Το έργο γράφτηκε λίγο μετά την καταστροφή της Μήλου το 416 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι, με απάνθρωπη βιαιότητα, σκότωσαν όλους τους ενήλικες άντρες της Μήλου και πούλησαν για δούλους τις γυναίκες και τα παιδιά.
Ο Ευριπίδης επιχειρεί να προειδοποιήσει για τις συνέπειες της ασυδοσίας των νικητών και να υπενθυμίσει τη σημασία του να παραμένει κανείς άνθρωπος, μακριά από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που προκαλούν οι εφήμερες νίκες. Στις Τρωάδες ο ποιητής αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού και, εστιάζοντας στο μεγαλείο των γυναικών της Τροίας, προβάλλει τη δύναμη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να επιμένει ακόμα και μετά την καταστροφή.
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Πεμ, 6/7 21:15
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Παρ, 7/7 21:15
Ανοιχτό Θέατρο Μουδανιών - Μουδανιά, Θεσσαλονίκη Σαβ, 22/7 21:30
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων - Καβάλα Σαβ, 29/7 21:30
Αρχαίο Θέατρο Δίου - Δίον, Πιερία Σαβ, 12/8 21:00
Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη - Βύρωνας, Αττική Παρ, 8/9 21:00
11-12/8 Εκάβη του Ευριπίδη, σκ. Ιώ Βουλγαράκη
Δελτίο Τύπου: Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.
Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο, από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.Ένας πολυμελής θίασος εξαιρετικών ηθοποιών και μουσικών και η νέα μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου, που πραγματοποιήθηκε ειδικά για την παράσταση, είναι οι πυλώνες του εγχειρήματος.
Παίζουν (αλφαβητικά) Ι. Ιωσηφίδης (Ταλθύβιος), Μ. Καλογήρου (Πολυξένη), Ελ. Κοκκίδου (Εκάβη), Θ. Κουρλαμπάς (Οδυσσέας), Ερ. Μηλιάρης (Φάντασμα Πολύδωρου), Ηλ. Μπάλλα (Σκλάβα), Άκ. Σακελλαρίου (Πολυμήστορας), Αλ. Συσσοβίτης (Αγαμέμνονας).
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Δευ, 10/7 21:30
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Τρι, 11/7 21:30
Θέατρο Αλτιναλμάζη - Αλεξανδρούπολη, Έβρος Πεμ, 13/7 21:30
Δημοτικό Θέατρο Κομοτηνής - Κομοτηνή, Ροδόπη Παρ, 14/7 21:30
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων - Καβάλα Σαβ, 15/7 21:30
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων - Καβάλα Κυρ, 16/7 21:30
Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο "Μελίνα" - Βόλος, Μαγνησία Τετ, 19/7 21:30
Κηποθέατρο Αλκαζάρ - Λάρισα Πεμ, 20/7 21:30
Ανοιχτό θέατρο Φρουρίου Τρικάλων - Τρίκαλα Παρ, 21/7 21:30
Αρχαίο Θέατρο Δίου - Δίον, Πιερία Σαβ, 22/7 21:30
Υπαίθριο θέατρο ΕΗΜ - Φρόντζου - Γιάννενα, Ιωάννινα Δευ, 24/7 21:30
Δημοτικό Κηποθέατρο "Γιάννης Ρίτσος" - Πρέβεζα Τρι, 25/7 21:30
Θερινό Δημοτικό Θεατρο Δήμου Πατρέων - Πάτρα, Αχαΐα Τετ, 26/7 21:30
Θέατρο «Γ. Παππάς» - Αίγιο, Αχαΐα Παρ, 28/7 21:30
Θέατρο Αρχαίας Ηλιδας - Ηλιδα, Ηλεία Σαβ, 29/7 21:30
Θέατρο Κάστρου - Καλαμάτα, Μεσσηνία Κυρ, 30/7 21:30
Θέατρο Κάστρου - Καλαμάτα, Μεσσηνία Δευ, 31/7 21:30
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου - Επίδαυρος, Αργολίδα Παρ, 11/8 21:00
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου - Επίδαυρος, Αργολίδα Σαβ, 12/8 21:00
Θέατρο Ορέστης Μακρής - Χαλκίδα, Εύβοια Πεμ, 24/8 21:30
Οιδίπους τύραννος σκην. Σ. Κακαλας
Μία από τις κορυφαίες αρχαίες τραγωδίες, ο «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή παρουσιάζεται στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου, και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, σε σκηνοθεσία του Σίμου Κακάλα.
Ο Οιδίπους βρίσκεται αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του, από το οποίο προσπαθεί να ξεφύγει από τότε που γεννήθηκε. Ο χρησμός που έλαβε ο πατέρας του, βασιλιάς της Θήβας, Λάιος, επιβεβαιώνεται με τον χειρότερο τρόπο. Ο Οιδίπους γίνεται εν αγνοία του πατροκτόνος, παντρεύεται τη μητέρα του Ιοκάστη και ανεβαίνει ο ίδιος στον θρόνο της Θήβας. Η τραγική αλήθεια δεν αργεί να αποκαλυφθεί, επιβεβαιώνοντας ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα του. Ο «Οιδίπους Τύραννος» θεωρείται ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, ταξιδεύοντας το ελληνικό πνεύμα και τα διαχρονικά του μηνύματα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Σημείωμα Σίμου Κακάλα: Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουμε «δει» τόσο μακριά μέσα στο σύμπαν και τόσο βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Πολύ συχνά στο χείλος μιας καταστροφής διαπιστώνουμε ότι το κακό που πολεμάμε είμαστε οι ίδιοι. Το πρόσωπο του Οιδίποδα είναι η ίδια η ανθρωπότητα στον καθρέφτη. Έχοντας βρει τον υπαίτιο, βρίσκεται στο σημείο να πρέπει επιτακτικά να κάνει μια επιλογή έστω την τελευταία στιγμή, έστω έχοντας ήδη κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα.
Σ’ αυτή την παράσταση, ιδωμένη ως τελετουργικό εξαγνισμού, μια ομάδα με μάσκες γερόντων αποτελεί τον χορό συστρέφεται, θρηνεί και αγωνιά. Μέσα από αυτόν τον χορό αποκαλύπτονται τα τραγικά πρόσωπα Οιδίποδας, Ιοκάστη, Τειρεσίας και Κρέοντας.
ΔΙΑΝΟΜΗ Οιδίπους: Γιάννης Στάνκογλου Ιοκάστη: Μαριλίτα Λαμπροπούλου Κρέων: Γιάννης Νταλιάνης Τειρεσίας: Χρήστος Μαλάκης Αγγελιοφόρος: Γιώργος Αμούτζας
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Τετ, 12/7 21:00
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Πεμ, 13/7 21:00
Σημείωμα Σίμου Κακάλα: Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουμε «δει» τόσο μακριά μέσα στο σύμπαν και τόσο βαθιά μέσα στον άνθρωπο. Πολύ συχνά στο χείλος μιας καταστροφής διαπιστώνουμε ότι το κακό που πολεμάμε είμαστε οι ίδιοι. Το πρόσωπο του Οιδίποδα είναι η ίδια η ανθρωπότητα στον καθρέφτη. Έχοντας βρει τον υπαίτιο, βρίσκεται στο σημείο να πρέπει επιτακτικά να κάνει μια επιλογή έστω την τελευταία στιγμή, έστω έχοντας ήδη κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα.
Σ’ αυτή την παράσταση, ιδωμένη ως τελετουργικό εξαγνισμού, μια ομάδα με μάσκες γερόντων αποτελεί τον χορό συστρέφεται, θρηνεί και αγωνιά. Μέσα από αυτόν τον χορό αποκαλύπτονται τα τραγικά πρόσωπα Οιδίποδας, Ιοκάστη, Τειρεσίας και Κρέοντας.
ΔΙΑΝΟΜΗ Οιδίπους: Γιάννης Στάνκογλου Ιοκάστη: Μαριλίτα Λαμπροπούλου Κρέων: Γιάννης Νταλιάνης Τειρεσίας: Χρήστος Μαλάκης Αγγελιοφόρος: Γιώργος Αμούτζας
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Τετ, 12/7 21:00
Θέατρο Δάσους - Θεσσαλονίκη Πεμ, 13/7 21:00
Θέατρο Αρχαίας Ηλιδας - Ηλιδα, Ηλεία Τετ, 2/8 21:00
Θέατρο Κάστρου - Καλαμάτα, Μεσσηνία Παρ, 4/8 21:00
Θέατρο Κάστρου - Καλαμάτα, Μεσσηνία Σαβ, 5/8 21:00
Θέατρο «Γ. Παππάς» - Αίγιο, Αχαΐα Κυρ, 6/8 21:00
Ρωμαϊκο Ωδείο Νικόπολης - Νικόπολη, Πρέβεζα Δευ, 7/8 21:00
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου - Επίδαυρος, Αργολίδα Παρ, 25/8 21:00
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου - Επίδαυρος, Αργολίδα Σαβ, 26/8 21:00
14-15/7Σφήκες του Αριστοφάνη (ελευθ. διασκευη) σκ. Λ. Κιτσοπουλου
Δελτίο Τύπου: Οι Σφήκες του Αριστοφάνη είναι μια κωμωδία που σπάνια ανεβαίνει στην ελληνική σκηνή. Το έργο επιστρέφει στο δραματολόγιο του Εθνικού εξήντα χρόνια μετά την παράσταση του Αλέξη Σολομού, σε μια σύγχρονη μεταγραφή από τη Λένα Κιτσοπούλου, η οποία υπογράφει την ελεύθερη διασκευή και τη σκηνοθεσία. Στην πρώτη κάθοδό της στην Επίδαυρο, η αιρετική δημιουργός, πλαισιωμένη από μια σπουδαία ομάδα συνεργατών και ηθοποιών, αναμετριέται με ένα έργο που αναστοχάζεται τις παθογένειες της δημοκρατίας μας και τις ρωγμές της δικαιοσύνης.
Στους Σφήκες ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί το όχημα της κωμωδίας για να σατιρίσει, με τον αξεπέραστα αιχμηρό του τρόπο, ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό: τη διάβρωση του δικαστικού συστήματος, του ακρογωνιαίου λίθου της λαϊκής κυριαρχίας στην αρχαία Αθήνα. Από τη μια ένας χαιρέκακος, δικομανής ηλικιωμένος δικαστής που ζει για να καταδικάζει «ενόχους», κι από την άλλη ο απεγνωσμένος γιος του, ένα σαθρό δικαστικό σύστημα που μοιράζει επιδόματα και μια ολόκληρη κοινωνία από Σφήκες: άτομα σκληρά με οξύ κεντρί, ακόρεστη όρεξη για κριτική και μηδενική διάθεση για αυτοκριτική. Μια κοινωνία εγκλωβισμένη μέσα στο αποπνικτικό κουκούλι της διχόνοιας και της κακεντρέχειας. Μια κοινωνία που συστρέφεται, σπαρταρά, εξαπολύει «κατηγορώ» και καταλήγει να τρέφεται από το ίδιο της το δηλητήριο.
Στην παρούσα εκδοχή η σκηνοθεσία στρέφει το βλέμμα της στα σύγχρονα «κεντριά», στα λαϊκά δικαστήρια που στήνονται στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα σόσιαλ μίντια. Με καυστικό χιούμορ και σκωπτική διάθεση φωτίζει τη συστημική σήψη, τις κοιμισμένες άμυνες, τον ρατσισμό, τον φανατισμό, την άκαμπτη πολιτική ορθότητα της εποχής μας. «…σε καταδικάζω στην εκπομπή μου, στο κινητό μου, δημόσια, όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, και προσέξτε καλά: όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου είναι φασίστας, είναι συνένοχος με τον ένοχο. Κατηγορώ, άρα είμαι κάτι. Κατηγορώ άρα υπάρχω…» σημειώνει η σκηνοθέτιδα, που επιχειρεί να ζωντανέψει μπροστά μας πότε τον βούρκο που μας απειλεί και πότε εκείνο το άλλο, το ιδεώδες, που μας εξυψώνει. Παίζουν (αλφαβητικά) Δ. Δαυίδ, Αλ. Ζουριδάκης, Κ. Καπελλίδης, Ν. Καραθάνος, Λ. Κιτσοπούλου, Γ. Κότσιφας, Ν. Κουσούλης, Αλ. Κωτσόπουλος, Ν. Μαϊστράλη, Σ. Μανίκας, Ν. Μαραγκόπουλος, Ι. Μαυρέα, Θ. Μπίρκος, Δ. Ναζίρης, Π. Παπαδόπουλος, Στ. Πίττας, Κ. Πλεμμένος, Μ. Πουρέγκα, Θ. Σκυφτούλης
Στους Σφήκες ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί το όχημα της κωμωδίας για να σατιρίσει, με τον αξεπέραστα αιχμηρό του τρόπο, ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό: τη διάβρωση του δικαστικού συστήματος, του ακρογωνιαίου λίθου της λαϊκής κυριαρχίας στην αρχαία Αθήνα. Από τη μια ένας χαιρέκακος, δικομανής ηλικιωμένος δικαστής που ζει για να καταδικάζει «ενόχους», κι από την άλλη ο απεγνωσμένος γιος του, ένα σαθρό δικαστικό σύστημα που μοιράζει επιδόματα και μια ολόκληρη κοινωνία από Σφήκες: άτομα σκληρά με οξύ κεντρί, ακόρεστη όρεξη για κριτική και μηδενική διάθεση για αυτοκριτική. Μια κοινωνία εγκλωβισμένη μέσα στο αποπνικτικό κουκούλι της διχόνοιας και της κακεντρέχειας. Μια κοινωνία που συστρέφεται, σπαρταρά, εξαπολύει «κατηγορώ» και καταλήγει να τρέφεται από το ίδιο της το δηλητήριο.
Στην παρούσα εκδοχή η σκηνοθεσία στρέφει το βλέμμα της στα σύγχρονα «κεντριά», στα λαϊκά δικαστήρια που στήνονται στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα σόσιαλ μίντια. Με καυστικό χιούμορ και σκωπτική διάθεση φωτίζει τη συστημική σήψη, τις κοιμισμένες άμυνες, τον ρατσισμό, τον φανατισμό, την άκαμπτη πολιτική ορθότητα της εποχής μας. «…σε καταδικάζω στην εκπομπή μου, στο κινητό μου, δημόσια, όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, και προσέξτε καλά: όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου είναι φασίστας, είναι συνένοχος με τον ένοχο. Κατηγορώ, άρα είμαι κάτι. Κατηγορώ άρα υπάρχω…» σημειώνει η σκηνοθέτιδα, που επιχειρεί να ζωντανέψει μπροστά μας πότε τον βούρκο που μας απειλεί και πότε εκείνο το άλλο, το ιδεώδες, που μας εξυψώνει. Παίζουν (αλφαβητικά) Δ. Δαυίδ, Αλ. Ζουριδάκης, Κ. Καπελλίδης, Ν. Καραθάνος, Λ. Κιτσοπούλου, Γ. Κότσιφας, Ν. Κουσούλης, Αλ. Κωτσόπουλος, Ν. Μαϊστράλη, Σ. Μανίκας, Ν. Μαραγκόπουλος, Ι. Μαυρέα, Θ. Μπίρκος, Δ. Ναζίρης, Π. Παπαδόπουλος, Στ. Πίττας, Κ. Πλεμμένος, Μ. Πουρέγκα, Θ. Σκυφτούλης