Πιέσεις από Δύση προς Ζελένσκυ
Ενώ η Ευρώπη “πληρώνει τα
σπασμένα” του
οικονομικού πολέμου Δύσης -Ρωσίας και η ενεργειακή κρίση προκαλεί “εκρηξη” των
πληθωριστικών πιέσεων, οδηγώντας τις ανεπτυγμένες οικονομίες σε ύφεση και
τις αγορές
στα πρόθυρα κατάρρευσης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνεχίζουν να στηρίζουν -φραστικά - την
Ουκρανία, ανοίγοντάς της μάλιστα την “πόρτα” της ΕΕ.
Ομως, πίσω από αυτές τις
διαβεβαιώσεις στήριξης και τη διακήρυξη προθέσεων, συντελείται μία
αθόρυβη μεταστροφή απόψεων και επανιεράρχηση προτεραιοτήτων. Το ζήτημα
δεν είναι πλέον οι γεωπολιτικές ισορροπίες, ούτε η προώθηση των γεωστρατηγικών
σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Αμεση προτεραιότητα για τις δυτικοευρωπαϊκές
ηγεσίες καθίσταται πλέον η διάσωση των οικονομιών τους, που βρίσκονται “στο
χείλος του γκρεμού” αντιμέτωπες με τεράστια προβλήματα.
Θέτουν λοιπόν στόχο τον
τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, που είναι η αιτία “μύριων δεινών” για την
ευρωπαϊκή οικονομία – από το υψηλό ενεργειακό κόστος και την επέλαση του
πληθωρισμού, ώς τη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης εκατοντάδων εκατομμυρίων
νοικοκυριών σε όλες τις χώρες και την επιβράδυνση της ανάπτυξης.
Αδυνατώντας να πιέσουν
αποτελεσματικά τον Πούτιν και να αποσπάσουν παραχωρήσεις-συμβιβασμούς από τη
ρωσική πλευρά, στρέφονται προς την Ουκρανία. Πιέζουν τον πρόεδρο Ζελένσκι και
την ουκρανική ηγεσία για “περισσότερο ρεαλιστική στάση”, που θα οδηγούσε
σε πρώτη φάση σε κατάπαυση των εχθροπραξιών και σε επόμενο στάδιο σε επίσημο
οριστικό τερματισμό του πολέμου.